นายเชิดศักดิ์ เค้าสิม

ผมเกิดที่เลย โตที่ขอนแก่น เป็นคนอีสานโดยแท้ เว้าอีสานได้ กินข้าวเหนียว ตำบักหุงกะเป็นอยู่เด้อ มาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ และทำงานเป็นไอที คงอีกบ่โดน ผมก็จะกลับไปพัฒนาบ้านของเฮาครับ

ประวัติตระกูลเค้าสิม

บ้านแวงใหญ่เป็นที่ตั้งหลักแหล่งทำมาหากินของคนมาจากถิ่นอื่น ๆ ไม่ว่าปรากฎแน่ชัด เพราะไม่มีหลักฐานทางเอกสารและทางบุคคลที่แน่นอน คาดกันว่าตั้งมาแล้วไม่น้อยกว่า ๕๐๐ ปี

ต่อมาเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๕๖ ได้มีพระราชบัญญัติขนานนามสกุลขึ้นใช้ ก่อนนี้คนเราได้เรียกชื่อตามลักษณะผิวพรรณ ของร่างกาย เติมท้ายชื่อ เช่น คนชื่อแดง ร่างกายสูงจะเรียกว่าแดงสูง ที่แขนด้วนจะเรียกว่านายแดงแขนด้วน

ครั้นเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๕๘ - ๒๔๕๘ ในหมู่บ้านแวงใหญ่มีการริเริ่มก่อสร้างพระอุโบสถขึ้น เมื่อก่อนจากการก่อสร้างในครั้งได้ เคยมีการสร้างมาแล้ว แต่ตั้งอยู่ในสถานที่ไม่เหมาะสม เพราะเป็นที่ลุ่มมีน้ำขัง ซึ่งเรียกวาหนองโบสถ์ หรือหนองสิมจนทุกวันนี้ และวัตถุที่ใช้ก่อนสร้างสลักหักพัง จึงได้มีการริเริ่มสร้างใหม่ ซึ่งสวัยนั้นนิยมเรียกพระอุโบสถว่า "สิม" การก่อสร้างในครั้งนั้นได้ใช้อุปกรณ์ หรือวัสดุที่ก่อสร้างอย่างง่าย ๆ หาได้ในท้องถิ่นไม่ยาก คือ เปลือกไม้ยากบง ผสมกับดินทราย ใช้แทนคอนกรีตสมัยนี้ และฝีมือที่ก่อสร้างรู้สึกว่าแน่หนา มั่นคงตราบเท่าทุกวันนี้

บังเอิญในปีนั้น เจ้าหน้าที่จดทะเบียนตั้งนามสกุลเคลื่อนที่ ได้เดิมทางมาถึงเพื่อทำการจดทะเบียนนามสกุล โดยมีพระธนู นายอำเภอชนบทเป็นประธาน ได้เห็นกรรมวิธีก่อสร้างมีความสนในจึงเรียกผู้เป็นหน้าหน้าในการก่อสร้างเข้ามาพบสอบถามกรรมวิธี แล้วมีความพอในในหลักความรู้เป็นที่ประทับใจ จึงตั้งนามสกุลให้ว่า "เค้าสิม"

ซึ่งคำว่า "เค้า" มาจากคำว่า ก่อ, ริเริ่ม และคำว่า "สิม" หมายถึง อุโบสถ
ดังนั้น นามสกุล "เค้าสิม" จึงมีการใช้เป็นศิริมงคลแก่วงศ์ตะกูลมาแต่กาลครั้งนั้นตราบเท่าทุกวันนี้

ที่มา. หนังสือ "อนุสรณ์ งานกฐินรวมญาติ"
ทอง เค้าสิม และคณะผู้จัดทำ ๒๔ ตุลาคม ๒๕๒๔
ข้อมูลจากเฟสบุ๊ค พี่ลมโชย Sulak Khaosim

Education